ဖုထစ္ရြတ္တြ၊ ငွက္လင္းတသို႕
ပ်ဥ္းမငုတ္တို၊ သက္က်ားအိုသည္
ကုန္းမိုထက္တြင္ တပင္တည္း။
ခြဆံုအေကြး၊ သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
အေဖးတက္လာ၊ အိုင္းအမာသို႕
က်ယ္စြားဟက္ပက္ ၿခအိမ္ပ်က္။
ကုန္းမိုကမ္းပါး၊ ေၿမပပ္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေၿခာက္ေၿခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း လမ္းၿပညႊန္း။
ထိုပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းၾကံဳ၊ ၿခအံုလည္းၿဖစ္
ဓားထစ္လည္းခံ၊ ေနလွ်ံလည္းတိုက္
ေလၿပင္းခိုက္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္
ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ၊ ရြက္သစ္ေ၀၍
ေလၿပည္ထဲတြင္၊ ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ ေယာက်ာ္းေကာင္းတကား။
၁၉၄၉
No comments:
Post a Comment