တစ္ရံေရာအခါက သိပၸံပညာရွင္တစ္ေယာက္(အိုင္စတိုင္းဟုထင္ပါသည္။ မေသခ်ာပါ..။)ကို ေခ်ာေမာလွပေသာ အမ်ိဴးသမီးတစ္ေယာက္က ေၿပာပါသည္တဲ႔..။ ရွင္နဲ႔ကၽြန္မသာညားရင္ ကၽြန္မလိုရုပ္ေခ်ာၿပီး ရွင္လိုပညာေတာ္တဲ႔ ကေလးေလးေတြ ေမြးလာမယ္ေနာ္ ဟူ၏..။ သိပၸံပညာရွင္က ၿပန္ေၿပာပါသည္တဲ႔..။ ငါလိုရုပ္ဆိုးၿပီး နင္လိုအသံုးအၿဖဳန္းၾကီး(ဒါလည္းမေသခ်ာပါ..။)တဲ႔ ကေလးေတြ ေမြးလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဟူ၏..။ မိန္းမခပ္ဆိုးဆိုးမ်ားနွင္႔အိမ္ေထာင္က်ၾကကုန္ေသာအမ်ိဴးသားတို႔သည္ ေတြးေခၚပညာရွင္မ်ား ၿဖစ္လာၾက၏ ဟူ၏..။ ထိုအဆို မွန္မမွန္ မစံပယ္ေသခ်ာမသိပါ..။ မစံပယ္သိသေလာက္မွာေတာ႔ သူတစ္ပါးအတြက္ ထည္႔စဥ္းစားေပးတတ္ေသာအက်င္႔ ထည္႔မေပးလိုက္နိုင္ေသာ မိဘမ်ား၏ သားသမီးမ်ားနွင္႔ေနရသည္မွာ ေတြးေခၚပညာရွင္ၿဖစ္လုလုပင္ စဥ္းစားေတြးေတာကာ ထိန္းသိမ္းေနရပါသည္..။
သူတစ္ပါးအတြက္ စဥ္းစားေပးရန္ ဆိုဆံုးမေပးလိုက္ၿခင္းမခံခဲ႔ဘူးေသာ သူ..။
မနက္အလုပ္သြားလွ်င္ တံခါးကို မပိတ္ဘဲသြား၏..။ အတြင္းမွလူမွာ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္က်န္ေနခဲ႔သည္..။ သူကအလုပ္အေစာၾကီးသြားရသည္..။ အခန္းတံခါးပိတ္ေပးသြားရမွန္းမသိပါ..။ တမင္ပင္ သူအလုပ္သြားခ်ိန္ သူ႔ကုတင္ဘက္ၿခမ္းေလ၀င္ရန္ဆိုကာ လမ္းမွတိုက္ရိုက္ၿမင္ေနရေသာ အခန္းတံခါးကို တမင္ဖြင္႔ကာ အလုပ္သြား၏..။
သူတစ္ပါးအတြက္ ထည္႔သြင္းစဥ္းစားေပးရန္ ဆိုဆံုးမၿခင္း ခံခဲ႔ရေသာ သူ..။
နိုးလာေသာအခါ တံခါးဖြင္႔ရက္ၾကီးေတြ႔ရသၿဖင္႔ ေဒါသၿဖင္႔ စိတ္တိုကာသြားသည္..။ တံခါးဖြင္႔သြားသူ အလုပ္ကိုဖုန္းဆက္ကာ ရန္ေထာင္ရမလားဟု စဥ္းစားမိသည္..။ သူအလုပ္အကိုင္ပ်က္မွာ မလိုလားေသာေၾကာင္႔ မေၿပာဘဲ ေနလိုက္သည္..။ ထိုအခါသည္ ထိုသူနွစ္ေယာက္ တစ္ခန္းထဲမွာ အတူစေနၾကအခ်ိန္..။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ၿဖစ္မွပဲေၿပာေတာ႔မည္ဟု စိတ္ကိုေၿဖလိုက္သည္..။ ေနာက္တစ္ရက္ၿခားေသာအခါ တံခါးဖြင္႔ထားခဲ႔ကာ အလုပ္သြားၿပန္၏..။ ထိုအခါတြင္လည္း ဆိုဆံုးမခံခဲ႔ရသူသည္ မေၿပာေသးဘဲ အခ်ိန္ေစာင္႔၏..။ တနဂၤေႏြတစ္ရက္ အိမ္တြင္ေအးေအးလူလူရွိၾကခ်ိန္ကိုေရြးကာ ဆိုဆံုးမခံခဲ႔ရသူက ဆိုဆံုးမမခံခဲ႔ရသူကို တံခါးဖြင္႔သြားလွ်င္ လမ္းမဘက္မွ အိပ္ေနသည္႔ေနရာကို လွမ္းၿမင္နိုင္ေသာေၾကာင္႔ တံခါးဖြင္႔မသြားရန္ဆိုသည္႔အေၾကာင္းကို ေလေအးေအးနွင္႔ ေၿပာရ၏..။ အမွန္တကယ္မွာမူ ထိုနွစ္ရက္လံုး ေဒါသနွင္႔ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ေနခဲ႔သည္..။ ပထမတစ္ရက္ သူေမ႔လို႔ေနမွာပါ..။ ေနာက္ရက္ဆက္မလုပ္ရင္ မေၿပာေတာ႔ဟု စိတ္ေၿဖခဲ႔သည္..။ တစ္ရက္ၿခား၌ ဒုတိယအၾကိမ္ဆက္လုပ္သြားသည္..။ ခ်က္ခ်င္းမေၿပာေသးပါ..။ အလုပ္ပိတ္ရက္မွေၿပာခ႔ဲသည္..။ ထို႔အတြက္ ဆိုဆံုးမခံခဲ႔ဘူးသူသည္ မိမိလုပ္ရပ္မွန္သည္ဟု မိမိကိုယ္ကိုေထာက္ခံအားေပးလ်က္ရွိခဲ႔သည္..။
သူတစ္ပါးအတြက္ ထည္႔သြင္းစဥ္းစားေပးရန္ ဆိုဆံုးမၿခင္း မခံခဲ႔ရဘူး သူ..။
ေန႔လည္ေန႔ခင္းတြင္လည္းေကာင္း...၊ ညဦးယံတြင္လည္းေကာင္း အခန္းထဲ၌ ဖုန္းကို ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ေၿပာရန္ ၀န္မေလးသူ...။ တိုးတိုးသက္သာေၿပာရန္ကိုလည္းေကာင္း...၊ အခန္းအၿပင္သို႔ထြက္ကာေၿပာရန္ကိုလည္းေကာင္း စိတ္ကူးမွ်ေပၚလွ်င္ပင္ သူတစ္ပါးေအာက္က်သည္ဟု ယူဆပံုရွိပါသည္..။ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည္႔အလား..၊ အခန္းတစ္ခန္းထဲတြင္ သူတစ္ေယာက္ပဲေနသည္႔အလား သူ႔ကုတင္ဘက္မွေန၍ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ဖုန္းေၿပာကာ ရယ္ေမာေနတတ္၏..။ (အသံမွာမည္မွ်က်ယ္ပါသနည္းဆိုမူ မိမိတို႔အိမ္အၿပင္ဘက္ကိုလြန္၍ တစ္ၿခားအိမ္၏ မ်က္နွာသာမွပင္ အတိုင္းသားၾကားနိုင္ေအာင္ က်ယ္လွသည္..။)
သူတစ္ပါးအတြက္ ထည္႔သြင္းစဥ္းစားေပးရန္ ဆုိဆံုးမၿခင္း ခံခဲ႔ရ သူ..။
အံ႔ၾသၿခင္းၾကီးစြာၿဖစ္ရပါသည္..။ သူသည္လည္း အသံက်ယ္တတ္ပါသည္..။ သုိ႔ေသာ္အခန္းထဲ မိမိတစ္ေယာက္တည္းေနရခ်ိန္မဟုတ္သည္႔အခါမ်ားမွာမူ အသံက်ယ္က်ယ္ထြက္ဖို႔ ခဲယဥ္းတတ္ပါသည္..။ အသံက်ယ္က်ယ္ေၿပာခ်င္ပါကဧည္႔ခန္းသို႔သြားကာ ေဘးမွာတစ္ေယာက္မွမရွိခ်ိန္တြင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေၿပာပါသည္..။ အခန္းထဲတြင္ မိမိမဟုတ္ေသာ ေဘးမွတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိခ်ိန္တြင္ အသံက်ယ္ၾကီးထုတ္ကာေၿပာဖို႔ ဘယ္လိုမွမၿဖစ္နိုင္ေအာင္ ၀န္ေလးတတ္ပါသည္..။
ေအး တို႔ စက္ာပူမွာ၊ ဂလို လူမၽိဳးေတြရိွတယ္ေပါ႔ေလ။
ReplyDelete