စံပယ္ပန္းေလးရဲ႕ၿဖဴစင္မွဴ၊ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္မွဴကိုသေဘာက်လို႕ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးေပးလိုက္တာပါ..။ ပန္းကေလးနဲ႕အရြက္ကေလးဟာ အၿဖဴနဲ႕အစိမ္း ဆန္႕က်င္ဘက္အေရာင္နွစ္မ်ိဴးနဲ႕သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္မွဴကို ကိုယ္စားၿပဳေနသလို ခံစားရပါတယ္..။ ရိုးသားၿဖဴစင္မွဴနဲ႕ ေလာကၾကီးကိုေမႊးရနံ႕ေလးေပးေနတဲ႕ ရိုးသားနွိမ္႕ခ်တဲ႕ စံပယ္ပန္းေလးလို ေလာကၾကီးကိုေကာင္းက်ိဴးၿပဳနိုင္ပါေစလို႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုဆႏၵၿပဳရင္း...။
ေန႔ၿမင္ညေပ်ာက္ သံေ၀ဂ....။
မစံပယ္ငွားေနေသာ အိမ္ဍ္အိမ္ပိုင္ရွင္မွာ အဘိုးၾကီးနွင္႔အသက္ၾကီးၾကီးသားအဖနွစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါသည္..။ အဘိုးၾကီးမွာ မနက္ပိုင္းတစ္၀က္ ဘေလာ႔သံုးခုဍ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပါသည္..။ အသက္ ၇၈နွစ္ရွိၿပီရွိၿပီဆိုေသာ အဘိုးၾကီးၿဖစ္မွာ မနက္ေလးနာရီေလာက္ထကာ စကၠဴစုတ္၊ဘီယာခြံေကာက္ေသးသည္ဟု ဆိုပါသည္..။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနွင္႔ သန္သန္မာမာပံုၾကီးမေပါက္ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္နိုင္ကိုင္နိုင္ဆဲအေၿခအေနၿဖစ္ပါသည္..။ မနက္ ၆နာရီခန္႔မွ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရာသို႔သြားပါသည္..။ ေန႔လည္ ၁၂ ေက်ာ္လွ်င္အိမ္ၿပန္လာပါၿပီ..။ အလုပ္လုပ္ၿပီး စားၿပီးေသာက္ၿပီးမွၿပန္လာသည္ဟု ဆိုပါသည္..။ အိမ္ေရာက္လွ်င္အခန္းထဲတန္း၀င္သြားကာ အနားယူသလား အိပ္သလားမသိပါ..။ ေန႔လည္နွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ ထြက္လာကာ မီးဖိုေခ်ာင္၀င္ကာ ထမင္းအိုးေရစိမ္ပါသည္..။ ထို႔ေနာက္မွဟင္းခ်က္ဖို႔ၿပင္ပါသည္..။ သို႔မဟုတ္ပါကလည္း စက္ဘီးၿဖင္႔ေနာက္တစ္ေခါက္ၿပန္ထြက္ကာ ေစ်း၀ယ္သြားတတ္ၿပန္ပါသည္..။ မ်ားမ်ားစားစား၀ယ္တာမၿမင္ပါ..။ တစ္ခါခ်က္ရံု လိုသေလာက္သာ၀ယ္လာတတ္ပါသည္..။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ကာ ၄ နာရီေက်ာ္ေလာက္ဆိုလွ်င္ အခန္းထဲၿပန္၀င္သြားၿပီး မထြက္လာေတာ႔ပါ..။ သူတို႔အခန္းမွာလည္း ေရခ်ိဴးခန္း အိမ္သာရွိရာ အၿပင္ထြက္ဖို႔လည္း မလို..။ ထြက္လည္းမလာေတာ႔ပါ..။ မစံပယ္ဒီအိမ္ကိုေၿပာင္းလာၿပီး သတိထားမိသေလာက္ အဘိုးၾကီးမွာေန႔တိုင္းအလုပ္မသြားေသာရက္ မရွိပါ..။ တစ္ရက္မွနားသည္မၿမင္ပါ..။ စေနလည္းသြားပါသည္..။ တနဂၤေႏြလည္း သြားပါသည္..။ အေနေအးေသာ ရိုးသားေရာင္႔ရဲေသာဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ရမည္႔ အဘုိးၾကီးမ်ိဴးၿဖစ္ပါသည္..။
သူ႔သားကေတာ႔ အလုပ္ကခြင္႔ယူထားသည္.၊ ပန္းနာရင္က်ပ္ၿဖစ္သည္ဆိုကာ အိမ္မွာ တီဗီၾကည္႔ေနသည္သာ ေတြ႕ရပါသည္..။ မနက္တိုင္းသြားေတာ႔သြားသည္..။ အလုပ္သြားတာေတာ႔မဟုတ္ပါ..။ ထမင္းဟင္းလည္း အဘိုးၾကီးခ်က္ထားတာသာ စားသည္..။ အၿပင္ကစားခ႔ဲခ်င္လည္း စားခဲ႔သည္ထင္ပါသည္..။ တီဗီသံအက်ယ္ၾကီးနွင္႔ တီဗီၾကည္႔ေနတတ္ပါသည္..။ သို႔ေပမယ္႔ သားအဖ တစ္ခန္းထဲအတူအိပ္ၾကပါသည္..။ ပံုမွန္ပင္ ဒီလိုပဲလည္ပတ္ေနပါသည္...။
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၁၃ ရက္ေန႔ တနလၤာေန႔က မစံပယ္ဧည္႔ခန္းမွာစာၾကည္႔ေနေတာ႔ သူ႔သားအၿပင္ကၿပန္လာပါသည္..။ ေန႔လည္၁၂ ေက်ာ္ၿပီ..။ ဒီအခ်ိန္ၿပန္လာေနက် မစံပယ္က Grandpa ဟုေခၚေသာ အဘိုးၾကီးၿပန္မလာေသးပါ..။ မစံပယ္စိတ္ထဲေတာ႔ ဘာသိဘာသာ..။ သူ႔သားကေတာ႔ နာရီၾကည္႔ကာေမွ်ာ္ေနသည္..။ မစံပယ္နားထဲ လူနာတင္ကားသံၾကားလိုက္သည္..။ သို႔ေသာ္ ဒီလိုပဲၾကားေနၾကဆိုေတာ႔ ထူးၿပီးအေလးမထားမိပါ..။ ေန႔လည္ ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ အိမ္ရွင္သားထံသို႔ ဖုန္းလာသည္..။ တစ္ၿခားတြင္ေနေသာ သူ႔အစ္ကိုကေခၚသည္တဲ႔..။ သူတို႔အေဖ အမ်ိဴးသားေဆးရုံၾကီးမွာ တင္ထားရသည္..။ လဲက်လို႔ဟု ဆိုသည္..။ အိမ္ပိုင္ရွင္သားၿဖစ္သူ လိုက္သြားသည္..။
ေတာ္ေတာ္နွင္႔ေပၚမလာ..။ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္မွၿပန္ေရာက္လာသည္..။ လဲက်ကာ သတိလစ္ေနသည္..။ စကားမေၿပာနိုင္..။ ဒီေန႔ညအေၿခအေနကိုၾကည္႕ကာ မနက္ၿဖန္ ICU သို႔ေရႊ႔ခ်င္ေရႊ႔မည္..။ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္သား ေဆးရံုသြားသည္..။ တစ္ေနကုန္ၿပန္မလာ..။ ညနက္မွၿပန္လာသည္..။ အေၿခအေနမေကာင္း၍ ICU မေၿပာင္းေတာ႔..။ အသက္ရွင္ဖို႔အလားအလာ ၁၀%သာ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္..။ ဟမ္..။ ဟုတ္ပါ႔မလား..။ တစ္ေန႔ကအထိအေကာင္းၾကီးရွိေသးသည္..။ လက္ေဆးေဗစင္အကြဲကို အလုပ္သမားေခၚကာ ၿပင္ခိုင္းေနသည္..။ အဂၤေတအအက္မ်ားကို ထံုးနွင္႔ၿပန္ဆက္ခိုင္းေနေသးသည္..။ ထံုးစံအတိုင္း ထမင္း၊ဟင္း ခ်က္ေနေသးသည္..။ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ..။ ၁၀%ဆိုတာ မွားမ်ားမွားေရာ႔သလား..။ အေမတို႔ကိုဖုန္းဆက္ေၿပာမိသည္..။ သူတို႔လည္း စိတ္မေကာင္းၾက..။
အိမ္ပိုင္ရွင္႔သားမွာ အခန္းထဲနားေနၿပီး ဗိုက္ဆာမွထြက္လာ စားေသာက္ေနပါသည္..။ တစ္ညလံုးအိပ္ေတာ႔သည္ မထင္ပါ..။ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းတေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းနွင္႔ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ မသိရပါ..။ မနက္ခင္း ၅နာရီေလာက္တြင္ ဖုန္းေၿပာသံၾကားလုိက္သည္..။ အဘိုးၾကီး ဆံုးလို႔လွမ္းဖုန္းဆက္တာလို႔ သိလိုက္ရသည္..။ မနက္ ၆ နာရီ ၇ နာရီ အိမ္ေဘးမွဘြားေတာ္ၾကီး ဆူညံဆူညံစကားေတြေၿပာေနသည္..။ ဘာေတြမွန္းမသိ..။ ၇ နာရီထိုးအိပ္ယာထေတာ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္႔သားကေၿပာသည္..။ Grandpa ဆံုးၿပီဟု..။ ၿမန္လိုက္တာ..။ ေန႔ၿမင္ညေပ်ာက္..။
မစံပယ္မွာလည္း မိမိလုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ေနရေသးသည္..။ အသုဘအခမ္းအနားကို မစံပယ္တို႔တိုက္ေအာက္မွာမလုပ္..။ ဟိုဘက္ကတိုက္ေအာက္မွာ သြားလုပ္သည္..။ သားသမီးသံုးေယာက္ရွိသည္ ဆို၏..။ အဘိုးၾကီး၏တစ္ၿခားတြင္ေနေသာသားၿဖစ္သူနွင္႔ သမီးၿဖစ္သူတစ္ခါမွအိမ္လာသည္ကို မၿမင္ဘူးပါ..။ အဘိုးၾကီးလဲက်သည္႔ေန႔ကေမးေတာ႔ အဘုိးၾကီးနွင္႔တည္႔လွ်င္ လာသည္..။ မတည္႔လွ်င္ မလာဟုဆိုသည္..။ မစံပယ္တို႔ေၿပာင္းလာၿပီးမွ တစ္ခါမွလာသည္မၿမင္မိ..။ အသုဘကိုေတာ႔ အစ္ကိုအၾကီးဆံုးက ၾကီးၾကပ္သည္..။ အိမ္ပိုင္ရွင္သားက အငယ္ဆံုးဆို၏..။ အစ္ကိုၾကီးခိုင္းတာ လုပ္ရသည္..။ ေဆးရံုမွၿပန္သယ္လာေသာ ဆံုးသည္႔ေန႔တစ္ရက္..၊ ေနာက္ရက္တစ္ရက္..၊ တတိယရက္ၿဖစ္ေသာ ဒီေန႔တြင္မွအေလာင္းကိုမီးရွိဴ႔သည္..။ ၿပာကိုဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားကာ ဘာလုပ္ရသည္လဲမသိပါ..။
အိမ္ပိုင္ရွင္၏သားမွာ ၾကိဳသိေနသလို၊ ၾကိဳေမွ်ာ္လင္႔ထားသလို သိပ္တုန္လွဳပ္ေနပံုမရွိပါ..။ အသုဘအတြင္း ဖေယာင္းမီးမၿပတ္ေအာင္ထြန္းေပးရ၍ မအိပ္ရ၍သာ ပင္ပန္းေနပါသည္..။သူဘာသာရပ္တည္နိုင္၍လည္းၿဖစ္မည္..။ သူလည္း သိပ္အဆင္ေၿပၾကီးရွိဟန္ မတူပါ..။ အေဖကိုပင္လာမၿပဳစုဘူးေသာ အစ္ကိုၾကီးအစ္မၾကီးမ်ားထံမွ ဂရုစိုက္မွဳကိုလည္း ရလိမ္႔မည္မထင္ပါ..။ အိမ္ပိုင္ရွင္႔သားၿဖစ္သူမွာ အသက္ၾကီးလာမွ အခက္အခဲနွင္႔ရင္ဆိုင္ရမည္ထင္ပါသည္..။ သို႔ေပသိ သူတို႔နိုင္ငံသဘာ၀ေတြကို နားမလည္ပါ..။ လူအိုရံုတို႔ဘာတို႔လည္း ရွိပါသည္..။ သူတို႔ဘာသာ ၾကံဖန္ရုန္းသြားပါလိမ္႔မည္..။ စိတ္ကေတာ႔ သူမ်ားအပူ ကိုယ္႔အပူၿဖစ္ေနမိပါသည္..။
လူ႔ရြာခဏလာၾကတာ..။ အခုပဲအေကာင္းၾကီးကေန အခုပဲ ကိုယ္႔ဘ၀ထဲကေနထြက္သြားလိုက္တာ.. ခဏပဲၾကာလိုက္ပါလား..။ ထင္မထားေသးတာေတြလည္း ၿဖစ္တတ္ပါလားလို႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ သံေ၀ဂရရၿပန္ပါတယ္..။
Labels:
ေရာက္တတ္ရာရာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment