ဘေလာ႔ဘက္ကိုမလွည္႔ၿဖစ္တာၾကာၿပီ..။ သူမ်ားေရးတာေတြပဲလိုက္ဖတ္ေနတာရယ္..၊ သိခ်င္တာတစ္ခုရွာေနတာရယ္..၊ တစ္ၿခားဟာေလးေတြလွည္႔လုပ္ေနတာရယ္နဲ႔ စိတ္ကေရာက္ၿပီး လူကမေရာက္နိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္..။ ေရးမယ္လုပ္ေတာ႔လည္း ေခါင္းထဲကစာေၾကာင္းေတြက ခဲေနသလိုၿဖစ္ေနတယ္..။ အၾကည္ဓာတ္ကေလးမရလာဘူးၿဖစ္ေနလို႔ မေရးၿဖစ္ဘူး..။ ဘေလာ႔ကလည္းေရးတဲ႔သူတစ္ေယာက္ပဲဖတ္တဲ႔သူရွိတာ ရယ္ခ်င္စရာၾကီး..။ ဒါေပမယ္႔မေရးရမွမေနနိုင္တာ ဘယ္သူမဖတ္ဖတ္ ေရးၿဖစ္ေနမွာပါပဲ..။ အက်ိဴးၿပဳပို႔စ္ေလးေတြေရးၾကတဲ႔ဘေလာ႔ေလးေတြမွာ လူစည္တာေတြ႕ရတယ္..။ ကိုယ္႔ပို႔စ္ေတြက အက်ိဴးၿပဳပို႔စ္ေတြဆိုတာထက္ ကိုယ္႔ခံစားခ်က္ကိုသြန္ထုတ္တဲ႔ေနရာပဲၿဖစ္ေနတာမို႔ လူမစည္တာဆိုတာ ကိုယ္သေဘာေပါက္ပါတယ္..။ ေရးဖို႔အၾကည္ဓာတ္ရလာတဲ႔အခါ ေရးၿဖစ္လာရင္းလူလည္းသူဘာသာစည္လာလိမ္႔မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္..။ ခုေတာ႔ ကိုယ္႕ဘေလာ႕ကသက္တမ္းနုေသးတာရယ္..၊ ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ႔ေခါင္းထဲေရာက္ေနတဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြကို မေသခ်ာတာေတြခ်မေရးထားခ်င္တာနဲ႔မေရးၿဖစ္တာပါ..။
ခုလည္းအခ်ိန္မရဘူး..။ အလုပ္သြားရဦးမယ္..။ ေရးခ်င္ေပမယ္႔ ခဏရပ္ရဦးမယ္..။ အဲလိုပဲ ဘ၀ကေလ..။
မစံပယ္
No comments:
Post a Comment