မစံပယ္က စကားေၿပာတာရိုင္းတဲ႔သူၿဖစ္ၿဖစ္ အၿပဳအမူရိုင္းတဲ႔သူၿဖစ္ၿဖစ္နဲ႔ စကားေၿပာရတာ စိတ္ကသိကေအာက္ခံစားရပါတယ္..။ အဲဒီထဲကမွ မစံပယ္ ကသိကေအာက္ခံစားခဲ႔ရတာတစ္ခ်ိဴ႔ကုိ ေရးၿပခ်င္ပါတယ္..။
မစံပယ္က အခုေက်ာင္းတက္ဆဲ ေနာက္ဆံုး semester ကိုေရာက္ေနပါၿပီ..။ အဲဒီေတာ႔ မစံပယ္က်င္လည္ရတာ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္ရယ္..၊ အိမ္ရယ္ၿဖစ္ပါတယ္..။ အရင္ဆံုးေက်ာင္းမွာ အဆိုင္းမင္႔အတူတြဲလုပ္ၾကတဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳကို ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္..။ မစံပယ္ေက်ာင္းစတက္မယ္ဆိုေတာ႔ အရင္နွစ္ကၿပီးထားၿပီးသား ေက်ာင္းသူက အဆိုင္းမင္႔လုပ္ရင္ ၿမန္မာေတြနဲ႔တြဲမလုပ္ဖို႔ ေၿပာပါတယ္..။ မစံပယ္အတန္းစတက္ေတာ႔ စလံုးေတြနဲ႔တြဲဖို႔ မၿဖစ္နိုင္မွန္းသိလာတာက မမိစကားကို သူတို႔ နားမလည္ပါဘူး..။ သူတို႔ကိုနွစ္ခါနွစ္ခါၿပန္ေၿပာေနရတာနဲ႔ မမိလည္း သူတို႔နဲ႔စကားေၿပာဖို႔ တြန္႔ေနပါေတာ႔တယ္..။ အဲဒါနဲ႔ ၿမန္မာနွစ္ေယာက္က လာအေဖာ္စပ္တာနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ပဲတြဲလုပ္လိုက္ပါတယ္..။
ပထမဆံုးစလုပ္တဲ႔အဆိုင္းမင္႔က ေခါင္းစဥ္ကိုအရင္တင္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္..။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုတင္တင္ရတယ္ဆိုေတာ႔ မစံပယ္တို႔က ေက်ာင္းေဒတာေဗ႔စ္ထဲကေန စာကိုအရင္ရွာၿပီး ကိုယ္နည္းနည္းပါးပါးၿပင္ေရးၿပီး လိုင္ဘရီမွာစာရွာတဲ႔ေထာင္႔ကေန ၿပန္ေရးၿပရမွာၿဖစ္ပါတယ္..။ အဲဒီေတာ႔ အေၾကာင္းအရာထက္ လိုင္ဘရီဘက္က နည္းပညာကိုပိုၿပီးဦးစားေပးပါတယ္..။ အဲဒီတံုးက မစံပယ္က အဆိုင္းမင္႔ကဘာကိုလိုခ်င္မွန္း ဘာကိုဦးတည္မွန္း သိပ္သေဘာမေပါက္ေသးပါဘူး..။ မစံပယ္တို႔အဖြဲ႔ထဲက တစ္ေယာက္က သူက အတန္းၾကီးတဲ႔သူနဲ႔အေဆာင္မွာတစ္ခန္းတည္းတူေနတဲ႔အတြက္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သူကသေဘာေပါက္ေနပါၿပီ..။ အဲဒီေန႔မနက္ ေခါင္းစဥ္ေရြးဖို႔တစ္ေနရာမွာစံုၿပီး ေခါင္းစဥ္အတြက္ ေဒတာေဗ႔စ္ထဲက ေပပါေတြရွာေတာ႔ အဲဒီတစ္ေယာက္က သူရွာလာတဲ႔စာေတြကို ၿပပါတယ္..။ မစံပယ္က သူရွာလာတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေတြထဲကမွ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကို ကိုယ္ၿပန္ေရးနိုင္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားေနပါတယ္..။ အဲဒီမွာ အဲဒီတစ္ေယာက္က ဒီေခါင္းစဥ္ဆိုေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး စာတစ္ပုဒ္ၿပလာပါတယ္..။ အဲဒီေခါင္းစဥ္က မစံပယ္တို႔ ၿမန္မာနိုင္ငံမွာတံုးက ခက္တယ္လို႔နာမည္ၾကီးတဲ႔ ဘာသာရပ္ကပါ..။ မစံပယ္ကအဲဒါဆိုရင္ေတာ႔ မလုပ္ခ်င္ေတာ႔ သူကလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ႔ လုပ္နိုင္မလားဆိုတာ ေသခ်ာစဥ္းစားေနတဲ႔အခ်ိန္..။
မစံပယ္ရဲ႔လက္ေတာ႔ပ္မ်က္နွာၿပင္ကို တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔လာေထာက္ၿပီး ဒါကဘာေၿပာတာ ဒါကဘာေၿပာတာ ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလားဆိုေတာ႔ မစံပယ္ ေတာ္ေတာ္ကိုခံရခက္ၿပီး ေအာင္႔သြားပါတယ္..။ ကိုယ္ကေရွ႔ဆက္လည္း လုပ္ရဦးမွာ..။ အဖြဲ႔ေၿပာင္းမယ္ဆိုလည္း မလြယ္ေတာ႔တာနဲ႔မို႔ ေရရွည္ကိုၾကည္႔ၿပီး သည္းခံလိုက္ရတာ..။ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ပါလား..။ လူတစ္ေယာက္ကိုဒီလိုမဆက္ဆံရဘူးဆိုတာ သူတို႔အိမ္က သင္ေပးနိုင္ပံုမေပၚဘူး..။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ကိုရိုင္းတာပဲလို႔ မစံပယ္မွတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ေနာက္အတန္းေတြမွာ အဲဒီေကာင္မေလးကို အေခၚအေၿပာ အဆက္အဆံမလုပ္ေတာ႔ဘဲ ေနလိုက္ပါေတာ႔တယ္..။
အတန္းတူခ်င္း အသက္ကမစံပယ္ကပိုၾကီးတာေတာင္မွ ဒီလိုစကားမ်ိဴးသံုးၿပီးေၿပာထြက္တာ ေတာ္ေတာ္အံ႔ၾသဖို႔ေကာင္းပါတယ္..။ ေလာကနီတိကို မသိတဲ႔သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါလားလို႔ မွတ္ခ်က္မိပါတယ္..။
အေမၾကီး..။
အေမ႔အေမကို ဘယ္လိုေခၚရသလဲဆိုတာ မစံပယ္တိတိက်က် မသိပါဘူး..။ မစံပယ္တို႕ကေတာ႔ အေမ႔အေမကို အေမၾကီးလို႔ေခၚတယ္..။ မစံပယ္တို႔ငယ္ငယ္ အေမၾကီးတို႔ဆီအလည္သြားၿပီဆို မုန္႔ဖက္ထုပ္ ပူပူေလာေလာထုပ္ၿပီး ေကၽြးတတ္တဲ႔ အေမၾကီးကို မစံပယ္အၿမဲသတိရပါတယ္..။
အေမေတြအတြက္ေတာ႔ ကိုယ္႔သားသမီးကဘယ္အရြယ္ေနေန သူတို႔မ်က္စိထဲ သူတို႔အသိထဲမွာေတာ႔ သမီးဟာသမီးပါပဲ..။ မစံပယ္တို႔အေဖဆံုးေတာ႔ အေဖ႔အသုဘခ်ၿပီးတဲ႔ညမွာ မစံပယ္တို႔အေမၾကီးက ရယ္စရာေတြေၿပာၿပီး တဟားဟားနဲ႔ေအာ္ရယ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္..။ မစံပယ္တို႔ကေတာ႔ရိပ္မိေနတယ္...။ အေမၾကီးက သူ႔သမီးရဲ႔ေသာကကို နည္းနည္းမွသက္သာသက္သာဆိုၿပီး ရယ္စရာေတြေၿပာေပးေနတယ္ဆိုတာေလ..။
အေမကလည္း တစ္လနွစ္လေလာက္ သိသိသာသာကို စကားနည္းညွဴိးငယ္သြားလိုက္တာ..။ ဒီသမီးကိုစိတ္ေၿပေအာင္ စိတ္သက္သာေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ႔အေမၾကီးရဲ႔ မိဘေမတၱာကိုခံစားရတာ ပီတိၿဖစ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..။
အေမၾကီးကစာမတတ္တဲ႔ ေတာထဲက ေတာသူ..။ ဘဘက မူလတန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာ..။ စာမတတ္တဲ႔အေမၾကီးက သားကိုသခင္ လင္ကိုဘုရား၊ ဘဘ ဘာကိုပဲ တလိုက္ တလိုက္ ခုခ်က္ခ်င္း သူလုပ္နိုင္တာဆိုထလုပ္ေပးလိုက္တာ အေမၾကီးရဲ႔ ၾကီးမားတဲ႔ေမတၱာပါ..။ ေလာကဓံကိုခါးစည္းခံခဲ႔ရင္း ခုဆိုရင္ေတာ႔ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေရာက္ေနၿပီေပါ႔..။
ဘေလာ႔တစ္ခုကိုသြားဖတ္ရင္း အေမၾကီးကိုသတိရလာလို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္တာပါ..။ အေမၾကီး က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာရွိပါေစလို႔ ေၿမးမဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..။
အေမေတြအတြက္ေတာ႔ ကိုယ္႔သားသမီးကဘယ္အရြယ္ေနေန သူတို႔မ်က္စိထဲ သူတို႔အသိထဲမွာေတာ႔ သမီးဟာသမီးပါပဲ..။ မစံပယ္တို႔အေဖဆံုးေတာ႔ အေဖ႔အသုဘခ်ၿပီးတဲ႔ညမွာ မစံပယ္တို႔အေမၾကီးက ရယ္စရာေတြေၿပာၿပီး တဟားဟားနဲ႔ေအာ္ရယ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္..။ မစံပယ္တို႔ကေတာ႔ရိပ္မိေနတယ္...။ အေမၾကီးက သူ႔သမီးရဲ႔ေသာကကို နည္းနည္းမွသက္သာသက္သာဆိုၿပီး ရယ္စရာေတြေၿပာေပးေနတယ္ဆိုတာေလ..။
အေမကလည္း တစ္လနွစ္လေလာက္ သိသိသာသာကို စကားနည္းညွဴိးငယ္သြားလိုက္တာ..။ ဒီသမီးကိုစိတ္ေၿပေအာင္ စိတ္သက္သာေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ႔အေမၾကီးရဲ႔ မိဘေမတၱာကိုခံစားရတာ ပီတိၿဖစ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..။
အေမၾကီးကစာမတတ္တဲ႔ ေတာထဲက ေတာသူ..။ ဘဘက မူလတန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာ..။ စာမတတ္တဲ႔အေမၾကီးက သားကိုသခင္ လင္ကိုဘုရား၊ ဘဘ ဘာကိုပဲ တလိုက္ တလိုက္ ခုခ်က္ခ်င္း သူလုပ္နိုင္တာဆိုထလုပ္ေပးလိုက္တာ အေမၾကီးရဲ႔ ၾကီးမားတဲ႔ေမတၱာပါ..။ ေလာကဓံကိုခါးစည္းခံခဲ႔ရင္း ခုဆိုရင္ေတာ႔ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေရာက္ေနၿပီေပါ႔..။
ဘေလာ႔တစ္ခုကိုသြားဖတ္ရင္း အေမၾကီးကိုသတိရလာလို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္တာပါ..။ အေမၾကီး က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာရွိပါေစလို႔ ေၿမးမဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..။
ရာတာေရာက္ေရာက္..။
မစံပယ္စိတ္ထဲစာေတြေရးေနမိတာ မ်ားၿပီ..။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ခ်မေရးၿဖစ္ဘူး..။ တကယ္စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီးေရးထားတဲ႔ အက္ေဆးပံုစံဘေလာ႔တစ္ခုကိုဖတ္ရင္း မစံပယ္လည္း အဲလိုအက္ေဆးေတြေရးစရာမွအမ်ားၾကီးဆိုတာ ေတြးမိၿပီး စိတ္ကူးထဲကေနေရးေနလိုက္တာ တကယ္ခ်ေရးမယ္ဆိုေတာ႔ ဟိုဟာေရးရမလိုလို ဒီဟာေရးရမလိုလိုနဲ႔ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ၿပီးေနတာ မစံပယ္ရဲ႔ အက်င္႔ပဲၿဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႔..။
List ေလးလုပ္ထားဦးမွလို႔ အေတြး၀င္မိပါရဲ႔..။ မေရးနိုင္ေသးဘူး..။ ၀မ္း၀ဖို႔ၾကိဳးစားေနရတာ လူလည္း မ်က္ေခ်ာင္က်နဲ႔ ၾကည္႔လို႔ကို မေကာင္းေတာ႔ဘူး..။
List ေလးလုပ္ထားဦးမွလို႔ အေတြး၀င္မိပါရဲ႔..။ မေရးနိုင္ေသးဘူး..။ ၀မ္း၀ဖို႔ၾကိဳးစားေနရတာ လူလည္း မ်က္ေခ်ာင္က်နဲ႔ ၾကည္႔လို႔ကို မေကာင္းေတာ႔ဘူး..။
Subscribe to:
Posts (Atom)