စင္ကာပူစေရာက္ေတာ႔ အကူအညီလွမ္းေတာင္းထားရတဲ႔ အသိအစ္ကိုတစ္ေယာက္က အခန္းငွားေပးထားတယ္..။ သံုးေယာက္ခန္းမွာပဲ ရတယ္တဲ႔..။ ေက်ာင္းတက္ခ်င္ေသးတာဆိုေတာ႔ ေက်ာင္းနဲ႔နီးတဲ႔ေနရာ ငွားေပးတာတဲ႔..။ ဟုတ္ကဲ႔..။ ရပါတယ္ေပါ႔..။ လူေတာ႔မ်ားတယ္တဲ႔..။ ၿပီးမွ ၿပန္ေၿပာင္းတဲ႔..။ သူတို႔အခန္းထပ္ရွာေပးမယ္တဲ႔..။
ကိုယ္ကလည္းအေၾကာင္းမေကာင္းခဲ႔လို႔ ေနပါလိမ္႔မယ္..။ ပထမေရာက္ကာစ အတူေနရတဲ႔ ညီအစ္မနွစ္ေယာက္နဲ႔က အဆင္ေၿပေသးတယ္ေၿပာရတယ္..။ ကိုယ္အိပ္ေနတံုး ေၿခေထာက္တက္နင္းခံရတာကလြဲလို႔ေပါ႔ေလ..။ ကိုယ္နဲ႔အတူေနၿပီးသံုးလေလာက္အၾကာမွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ ေၿပာင္းသြားေတာ႔တယ္..။ သူတို႔ေၿပာင္းသြားၿပီးတာနဲ႔ ဟိုဘက္ခန္းက နွစ္ထပ္ကုတင္နဲ႔ေလးေယာက္ေနတဲ႔အခန္းက တစ္ေယာက္ေၿပာင္းလာတဲ႔..။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၿမန္မာနိုင္ငံကအလုပ္လာရွာကာစ တစ္ေယာက္..။ ကိုယ္ကအသက္အၾကီးဆံုးဆိုေတာ႔ ၿမန္မာနိုင္ငံကေရာက္လာကာစတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေသခ်ာေဖးမတယ္..။ စာၾကည္႔စားပြဲက ကိုယ္႔မွာပဲရွိတာေလ..။ ဒါနဲ႔ ညီမေလး..၊ အစ္မက စာအၿပင္သြားၾကည္႔တာက မ်ားတယ္..။ အစ္မစားပြဲေပၚ လက္ေတာ႔သံုးခ်င္လည္းရတယ္ေနာ္လို႔ ကူညီေပးလိုက္တယ္..။ သူက အလယ္ကုတင္က..။ သူ႔မွာ ဘာမွ အပိုတင္စရာမရွိဘူး..။ ကိုယ္က ၿပတင္းေပါက္ေဘးက..။ စာၾကည္႔စားပြဲက ကိုယ္႔ေၿခရင္းမွာ..။ ကိုယ္ကေက်ာင္းတက္တဲ႔သူဆိုေတာ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္က မသံုးဘဲထားတဲ႔စားပြဲရွိတယ္...။ ကိုယ္ဘာသာယူသံုးဆိုလို႔ လံုခ်ည္တန္းေတြေအာက္က စားပြဲသြားထုတ္..၊ ဖံုသုတ္ၿပီးသံုးရတာ..။ကိုယ္မရွိတံုး သူသံုးေပါ႔..။ သူလည္း အလုပ္ရွာေနဆဲဆိုေတာ႔ေလ..။
ဟိုဘက္ခန္းကေန ဒီဘက္ခန္းေရႊ႕လာတဲ႔တစ္ေယာက္ကလည္း ကိုယ္႔ထက္အသက္ငယ္တယ္ေလ..။ သူက စင္ကာပူေရာက္တာ ၄ နွစ္ရွိၿပီတဲ႔..။ သူတို႔နွစ္ေယာက္နဲ႔ အခန္းထဲသံုးေယာက္ စ စံုတံုး ညီမတို႔လို႔ အစ္မစာၾကည္႔ရင္ အၿပင္ထြက္ၾကည္႔ေပးမယ္..။ ညီမေလးတို႔ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ေပါ႔လို႔ေၿပာလိုက္တယ္..။ ကိုယ္ဆိုလိုတာက ၁၀ နာရီ ၁၁နာရီေပါ႔..။ အိမ္သူၾကီးလုပ္သူက ဒါေတြ သူတို႔တာ၀န္မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ညွိမေပးပါဘူး..။ ကိုယ္ဘာသာညွိပါလို႔ ဆုိပါတယ္..။ လူစံုကာစ ၇ နာရီ ၈ နာရီေလာက္မွာေၿပာလိုက္တာ..။ ည ၉ နာရီခြဲလည္းေရာက္ေရာ ဟိုဘက္ကေရႊ႕လာတဲ႔တစ္ေယာက္က ဖ်တ္ကနဲ႔မီးပိတ္ၿပီး အိပ္ေတာ႔မယ္တဲ႔..။ သေဘာက အၿပင္ထြက္ၾကည္႔ေတာ႔ေပါ႔..။ အလယ္ကုတင္က အလုပ္လာရွာကာစတစ္ေယာက္ကလည္း ကုတင္ေပၚလွဲရက္ ရုရွားနဲ႔ခ်က္ေနတယ္..။ ၿမန္မာနိုင္ငံက ခ်က္ခဲ႔ရတာ အားမရ...၊ စင္ကာပူေရာက္မွ အတိုးခ်ခ်က္ေနေတာ႔တယ္..။ သူလည္း ခ်က္လက္စၾကီး..။ ကိုယ္လည္း စာၾကည္႔လက္စၾကီး..။ စိတ္က အဲဒီမွာ မ်က္သြားေပမယ္႔ စာၾကည္႔တံုးစိတ္မတိုခ်င္တာနဲ႔ အၿပင္ထြက္ခဲ႔ရပါတယ္..။ ကိုယ္ကလည္း ၿမန္မာနိုင္ငံကလာကာစ သည္းခံတတ္တယ္ေပါ႔..။ အၿပင္မွာလည္း ထမင္းစားစားပြဲတစ္ခုပဲရွိတာ..။ တစ္ၿခားလူေတြ ထမင္းစားလို႔ မၿပီးၾကေသးဘူး..။ ထမင္းစားပြဲကလည္း မအားဘူး..။ အဲဒါနဲ႔ ေအာက္ဆင္းၿပီးစာၾကည္႔ရပါတယ္..။
စာၾကည္႔ၿပီး ၁၂ နာရီ.. ၁ နာရီေရာက္မွ အေပၚၿပန္တက္ရပါတယ္..။ ကိုယ္တက္ေတာ႔ တစ္အိမ္လံုးအိပ္ၾကၿပီဆိုေတာ႔ အသံမၿမည္ေအာင္ သတိထားလုပ္ပါတယ္...။ ဘယ္မီးမွလည္း မဖြင္႔ပါဘူး..။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ တန္းအိပ္တာပါပဲ..။ ညမွာညဥ္႔နက္တဲ႔ကိုယ္က မနက္လည္း မထနိုင္ဘူးေပါ႔ေလ..။ ေက်ာင္းတက္တဲ႔စားရိတ္က အရမ္းၾကီးေတာ႔ စာေမးပြဲက်မွာ ကိုယ္ကလည္းေၾကာက္..။ မနက္လည္းလင္းေရာ အလုပ္သြားဖို႔ၿပင္ဆင္တာဆိုၿပီး မီးေတြဖြင္႔ေတာ႔ ကိုယ္ကအိပ္ေနတံုး မီးအလင္းမ်က္စိထဲ၀င္ေတာ႔ ဆတ္ကနဲ႔နိုးၿပီး ကိုယ္ကေခါင္းေတြကိုက္ေတာ႔တာပဲ..။ ဖုန္းေတြက တစ္တြီတြီၿမည္ပါၿပီ..။ ကိုယ္ကနိုးၿပီေပါ႔..။ အ၀တ္ရွာတာ..၊ သြားကာနီးမွ မီးပူတိုက္ၾကတာေတြနဲ႔ မနက္လင္းကာစ တစ္နာရီခြဲေလာက္က ကိုယ္႔အတြက္ ငရဲခန္းပါပဲ..။ သူတို႔ၿပင္ေနတံုး ကိုယ္ကမထနိုင္ေပမယ္႔ အကုန္ၾကားေနရတာေပါ႔..။ သူတို႔သြားၾကၿပီဆိုမွ တစ္နာရီေလာက္ဆက္အိပ္ရတယ္..။ အဲဒါမွ ေခါင္းကိုက္ကလည္း နည္းနည္းၿပန္သက္သာတယ္..။
ညတိုင္း သူအိပ္ခ်င္တိုင္း မီးမွိတ္မွိတ္သြားတာ..၊ အခ်ိန္သတ္သတ္မွတ္မွတ္မဟုတ္ဘဲ မီးမွိတ္မွိတ္သြားေတာ႔ အိမ္သူၾကီးကိုေၿပာခိုင္းေပမယ္႔ ကိုယ္ဘာသာရွင္းလို႔ပဲ ၿပန္ေၿပာခံရပါတယ္..။ ဒါနဲ႔ ၁၀နာရီမွာမွ မီးမွိတ္မယ္ေလ..။ ၁၀နာရီမတိုင္ခင္ အိပ္ခ်င္သူရွိရင္ မီးဖြင္႔ရက္အိပ္ေပါ႔..။ ၁၀နာရီမွ မီးပိတ္မယ္ေလလို႔ညွိေတာ႔ မလွဳပ္ပါဘူး..။ ေသာၾကာလို႔ စေနလိုမွာဆို သူအိပ္တဲ႔ ၁၁..၊ ၁၂ မွ မီးပိတ္ပါတယ္..။ မီးခလုတ္ကို အပိုင္စီးထားတာပါ..။ ခလုတ္ကလည္း သူ႔ဘက္မွာရွိတာေလ..။ သူ႔မွာက မွ်တတဲ႔စိတ္ထားမရွိဘူး..။ သူက ဟိုဘက္ ၄ ေယာက္ခန္းမွာလည္း ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ရန္ၿဖစ္ဖူးသတဲ႔..။ ကိုယ္က ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ေၿပာရမွာ ရွက္တယ္..။ ကိုယ္က အသက္ၾကီးၿပီ..။ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ေၿပာရမယ္႔ လူလည္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္..။ ကိုယ္႔အရင္ေရာက္ေနတဲ႔သူေတြကို အဲလိုပဲလို႔ သူကအဲလိုလုပ္ေနတယ္..။ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိဘူးလို႔ အၾကံဥာဏ္ေတာင္းၾကည္႔ေတာ႔လည္း မလွဳပ္ၾကဘူး..။ ၿပႆနာမၿဖစ္ရင္ၿပီးေရာ ကိုယ္သက္သာသလိုေနၾကတယ္..။
ကိုယ္ကအဲလိုညွိေတာ႔ မီးခလုတ္အပိုင္စီးထားတဲ႔တစ္ေယာက္က အစ္မတံခါးဖြင္႔တာ ၾကမ္းတယ္တဲ႔..။ ကိုယ္က တံခါးကို အသာၾကိတ္လွည္႔ဖြင္႔တာပါ..။ လႊတ္ခ်ၿပီးလည္း မပိတ္ဘူး..။ ေသခ်ာဖြဖြ ေစ႔ပိတ္ေပးတာေပမယ္႔ တံခါးက ကိုယ္ကအထာမက်လို႔လားပဲ အသံကေတာ႔ နည္းနည္းထြက္တယ္..။ သူပိတ္ရင္ အသံမထြက္ဘူး..။ ကိုယ္ၾကိဳးစားလုပ္ေပမယ္႔ တံခါးက ကိုယ္ပိတ္ရင္ ေသာ႔ကိုၾကိတ္လွည္႔တဲ႔အသံေတာ႔ ထြက္တယ္..။ သူကလည္း ဆတ္ဆတ္ထိမခံေနမယ္..။ မရ ရတာနဲ႔ အၿပစ္လွည္႔တင္တာေပါ႔..။ ကိုယ္ကအၿပစ္လွည္႔တင္တာမဟုတ္ဘူး..။ ေၿပလည္ေအာင္လုပ္တာ..။ တံခါးက အစ္မေသခ်ာအသံမၿမည္ေအာင္ပိတ္တယ္..။ ဒါေပမယ္႔ အသံထြက္တာေတာ႔ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး သူနဲ႔စကားဆက္ေၿပာခ်င္စိတ္ကုန္သြားလို႔ မေၿပာေတာ႔ဘူး..။ သူက သူအနိုင္ရခ်င္တာ..။ ေၿပလည္ခ်င္စိတ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး..။ သူ႔ဓာတ္ပံုေလးၿပတံုးက ၾကည္႔ဖူးလိုက္တယ္..။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၄ နွစ္ စေရာက္ကာစက သူ႔မ်က္နွာက နုနုေလးတဲ႔..။ အခု ေတာ္ေတာ္ရင္႔သြားၿပီတဲ႔..။ ဟုတ္တာပဲ..။ ဟိုးအရင္ကလို နုနုဖတ္ဖတ္ေလး မဟုတ္ေတာ႔ဘူး..။ သူ႔ေဒါသေၾကာင္႔ၿဖစ္မွာပဲ..။ ဟိုဘက္ ၄ ေယာက္ခန္းမွာလည္း ေနလို႔သာေနေနတာ..။ ဘယ္သူန႔ဲမွ စကားမေၿပာဘူး..။ အကုန္လံုးနဲ႔ လွည္႕စကားမ်ားထားတယ္တဲ႔..။
အဲဒီတစ္ေယာက္နဲ႔နွစ္လေလာက္ေနလိုက္ရတယ္..။ သူလည္း တစ္ေနရာေၿပာင္းသြားေတာ႔တယ္..။ သူ႔ေနရာကို အလုပ္လာရွာတဲ႔တစ္ေယာက္က ေနရာယူလိုက္တယ္..။ သူေရႊ႔သြားေတာ႔ ကိုယ္က လမ္းၾကံဳတာနဲ႔ အထုပ္ေတြသယ္ေပးလိုက္ပါေသးတယ္..။ ကိုယ္႔မွာ ေသးငယ္တဲ႔စိတ္ထားမရွိဘူးဆိုတာ ၿပလိုက္တာပါ..။
အလုပ္လာတဲ႔တစ္ေယာက္က အလုပ္လြယ္လြယ္ကူကူရသြားပါတယ္..။ သူက ကိုယ္နဲ႔အသက္အေတာ္ငယ္ေပမယ္႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ တေလးတစားရွိပံုမရပါဘူး..။ ကိုယ္က စားပြဲသံုးေနာ္လို႔ေၿပာထားတာဆိုေတာ႔ သူ႔လက္ေတာ႔ပ္က ကိုယ္႔စားပြဲေပၚက မဖယ္ေတာ႔ပါဘူး..။ ကိုယ္စာၾကည္႔ေတာ႔မယ္မွန္းသိလည္း ဖယ္ေပးရေကာင္းမွန္းမသိပါဘူး..။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္႔စာအုပ္ေတြအကုန္တင္ထားခဲ႔ၿပီး သူ႔ကိုမသံုးနဲ႔ေတာ႔ဆိုတဲ႔ အရိပ္အကဲၿပလိုက္ပါေတာ႔တယ္..။ ဒါေပမယ္႔ အလုပ္ကၿပန္လာၿပီးလည္း က်န္တာေတြမလုပ္နိုင္ေသးဘဲ ရုရွားနဲ႔ ခ်က္ရ..၊ ဂ်ီေတာ႔ေၿပာရၿပန္ပါတယ္..။ သူဂ်ီေတာ႔ေၿပာရင္း အေညာင္းဆန္႔တာ ဒီဘက္ကုတင္မွာတင္ထားတဲ႔ ကိုယ္႔ဖုန္းကိုတိုက္မိၿပီး ဖုန္းက်ၿပီး ပါ၀ါကိုပိတ္သြားပါတယ္..။ ကိုယ္လည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးပါတယ္..။ ေက်ာင္းတက္တဲ႔သူ..၊ ပိုက္ဆံကိုအိမ္ကမွာသံုးရသူဆိုေတာ႔ အပိုနွစ္ခုသံုးခု မသံုးနိင္ပါဘူး..။ၿပန္ေတာင္းပန္ရမွန္းလည္း မသိပါဘူး..။ ေလ်ာ္ရမွာစိုးလို႔ မသိသလိုပဲေနပါတယ္..။
အလုပ္ရသြားတဲ႔ တစ္ေယာက္က ပိုဆိုးတာက ရုရွားနဲ႔ ဂ်ီေတာ႔ေၿပာလြန္းတာပါ..။ သူက တိုးတိုးေၿပာတာပါလို႔ ေၿပာနိုင္ပါတယ္..။ ဒါေပမယ္႔ ဂ်ီေတာ႔နဲ႔တိုးတိုးဆိုတာ ဘယ္ေလာက္တိုးနိုင္မွာလဲ..။ တစ္နာရီလည္း မၿပီး..၊ နွစ္နာရီလည္း မၿပီးပါ..။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းအက်ိဴးပဲလို႔ အခုမွၿပန္ၿမင္နိုင္ပါတယ္..။ သူကလည္း သူ႔ဂ်ီေတာ႔အသံထြက္တာကို ကိုယ္မၾကည္မွန္းသိေတာ႔ ညဆိုမီးေစာေစာပိတ္ပါေတာ႔တယ္..။ မနက္ဆိုလည္း ကိုယ္႔မ်က္နွာတည္႔တည္႔ေပၚကမီးကို ကိုယ္တမင္ မနိုးနိုးေအာင္ ဖြင္႔ပါေသးတယ္..။ ကိုယ္႔အကုသိုလ္ေတြလည္း ဒီဘ၀ဒီမွ် ကုန္ပါေစေတာ႔လို႔ ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္..။
ကိုယ္ကညနက္ေအာင္ စာၾကည္႔ရသူ..။ ေနာက္ေၿပာင္းလာတဲ႔ အလယ္ကုတင္ကတစ္ေယာက္ကလည္း သြားကာနီးမွ မီးပူတိုက္တတ္သူ..။ ကိုယ္ဟာ ေအးေအးေဆးေဆး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စာၾကည္႔ခြင္႔..၊ အိပ္ခြင္႔ပါမလာသူပဲေနမလား..။ ေၿခာက္လ အဲဒီအခန္းမွာ ၀ဋ္ခံခဲ႔ရတယ္..။ အဲဒါၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕သည္းခံနိုင္တဲ႔စိတ္ေလးက တစ္ဆစ္ေလာက္ၿပန္၀င္သြားတယ္လို႔ ယူဆနိုင္ေကာင္းတယ္..။ အဲဒီအခန္းမွာ လူေတြအားလံုးက သာမာန္လခစားေတြခ်ည္းပဲ..။ ဘယ္သူမွထူးထူးခၽြန္ခၽြန္မ်ားေနတဲ႔သူ မပါဘူး..။ ဒါေပမယ္႔ ဘြဲ႔ရေတြခ်ည္းပဲလို႔ေၿပာရမယ္ေနာ္..။
အခုလည္း တစ္ေယာက္တည္းေနလာတာ တစ္နွစ္ေက်ာ္အၾကာမွာ နွစ္ေယာက္ေနဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာၿပန္တယ္..။ နွစ္ေယာက္ေနေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔အခန္းေဖာ္က သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမား..၊ ၿပည္ၾကီးတရုတ္မ..။ ညကို အခန္းၿပင္ထြက္ လက္ေတာ႔သံုးဖို႔ Request လုပ္တယ္..။ ရပါတယ္ေပါ႔..။ မနက္ခင္းမွာ မီးမဖြင္႔ဖို႔ အိမ္ပိုင္ရွင္ကိုေၿပာခိုင္းေတာ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္က ေၿပာမေၿပာ ေသခ်ာမသိရဘူး..။ ဒါေပမယ႔္ မနက္ခင္းမွာ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ..။ မီးလည္းမဖြင္႔ဘူး..။ အသံၾကားတာနဲ႔နိုးတတ္တဲ႔ကိုယ္ကလည္း သူထတာနဲ႔ နုိးပါတယ္..။ ဒါေပမယ္႔ဘာမွ ဆူဆူညံညံသံမထြက္ဘူး..။ အ၀တ္ဗီရိုက ဆီနည္းလို႔ၿမည္တဲ႔အသံ..၊ တံခါးၾကိတ္ဖြင္႔သံေတြပဲၾကားရတယ္..။ ဖ်တ္ဖ်တ္ဆို ခဏနဲ႔ၿငိမ္သြားတာပါပဲ..။
ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘြဲ႕ရေတြရဲ႕အသိက အလုပ္သြားရမွာမို႔ ေစာေစာမီးမွိတ္ခ်င္တယ္ဆို အိပ္တာေနာက္က်လို႔ မထနိုင္ေသးသူအတြက္ မီးမထြန္းသင္႔ဘူး..၊ မီးပူမတုိက္သင္႔ဘူးဆိုတာ သူတို႔အကဲမခတ္နုိင္ဘူးလား..။ မၾကိဳက္လည္း ငါအဆင္ေၿပရင္ၿပီးေရာ..၊ ငါလုပ္ခ်င္လုပ္မွာပဲဆိုတဲ႔ ငါတေကာ ေကာ ေနတဲ႔စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုအဆင္ေၿပၾကေတာ႔မလဲ..။ဆိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ဆိုင္မလား..၊ လူမွဳပတ္၀န္းက်င္..နဲ႔ဆိုင္မလား..။ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမေကာင္းလို႔ လူေတြရိုင္းကုန္တာလို႔ အၿပစ္ပံုခ်ရမလား..။ ေလာကနီတိမသင္ေပးလိုက္လို႔ပဲ အၿပစ္တင္ရမလား..။ ၿမန္မာေတြမ်ားရင္ အဆင္မေၿပၾကေတာ႔ဘူး..။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘယ္လို ေၿဖရွင္းၾကမလဲ..။ ေလာကနီတိမသင္ရင္ ဘယ္လိုမွမရနိုင္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ၿမင္မိတယ္..။
